Profesor Lech Garlicki

Szczegóły

Nadrzędna kategoria: Magazyn

Opublikowano: wtorek, 20, czerwiec 2017 14:14

Odsłony: 5792

Tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego dla Profesora Lecha Garlickiego

Na wniosek Rady Wydziału Prawa i Administracji Senat UG nadał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego Profesorowi Lechowi Garlickiemu, uznanemu w świecie naukowcowi, który należy do najbardziej rozpoznawalnych profesorów prawa konstytucyjnego. Uroczystość nadania tytułu doktora honoris causa prof. Lechowi Garlickiemu odbędzie się na posiedzeniu Senatu UG 22 czerwca 2017, o godz. 9:00, w auli Biblioteki Głównej UG, Bałtycki Kampus Uniwersytetu Gdańskiego w Gdańsku Oliwie, ul. Wita Stwosza 53.

Profesor Lech Garlicki otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Gdańskiego za doktrynalny i orzeczniczy wkład w kształtowanie państwa prawnego, zwłaszcza ochronę praw człowieka oraz instytucji demokratycznych w Polsce i Europie (Uchwała Senatu Uniwersytetu Gdańskiego nr 14/17 z dnia 20 marca 2017).

Na recenzentów przewodu doktorskiego powołano prof. dra hab. Janusza Trzcińskiego (Uniwersytet Warszawski), prof. dra hab. Zbigniewa Witkowskiego (Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu) oraz prof. dra hab. Jerzego Zajadło (Uniwersytet Gdański). Laudację wygłosi promotor prof. dr hab. Andrzej Szmyt z Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego.

Jak zgodnie podkreślili recenzenci Profesor Lech Garlicki jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych profesorów prawa konstytucyjnego, a jego działalność miała istotne znaczenie w kształtowaniu podstaw orzecznictwa polskiego Trybunału Konstytucyjnego w okresie transformacji ustrojowej.

Przez całe życie akademickie jest związany z Uniwersytetem Warszawskim, czterokrotnie przebywał na długoterminowych wyjazdach zagranicznych, a jako visiting professor prowadził wykłady na wielu znanych uniwersytetach świata, między innymi Tel Aviv University, University of Hong Kong, New York University, Washington University i Yale University.

W latach osiemdziesiątych brał udział jako ekspert sejmowy w pracach nad projektami ustawy o Trybunale Konstytucyjnym oraz ustawy o Rzeczniku Praw Obywatelskich i także jako ekspert uczestniczył w pracach „Okrągłego Stołu” w zakresie założenia reform ustrojowych. Pełnił i pełni nadal wiele znaczących funkcji. Został wybrany sędzią Trybunału Konstytucyjnego (1993-2001) oraz sędzią Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu (2002-2012), gdzie był także prezesem IV Izby. Pełnił funkcję przewodniczącego Polskiego Towarzystwa Prawa Konstytucyjnego (1991-1992), a obecnie jest wiceprezesem Komitecie Wykonawczym Międzynarodowego Stowarzyszenia Prawa Konstytucyjnego, znajduje się także wśród członków-założycieli European Law Institute i jest członkiem kolegiów redakcyjnych oraz rad naukowych wielu polskich i zagranicznych czasopism prawniczych.

Ogromny dorobek naukowy prof. Lecha Garlickiego obejmuje ponad 500 pozycji, zarówno w języku polskim, jak i w językach obcych. Najbardziej znany i najobszerniejszy, a także najczęściej cytowany, dotyczy pozycji i ustroju władzy sądowniczej, zwłaszcza sądów konstytucyjnych. Tu szczególne miejsce znajduje podręcznik autorski „Polskie prawo konstytucyjne”, który ma już 19 wydań i jest kanwą lektur wszystkich kierunków prawa w Polsce. Pozostałe obszary to międzynarodowa ochrona praw człowieka, prawo parlamentarne oraz system źródeł prawa i teoria konstytucji. Wśród najbardziej uznanej literatury naukowej, która ukazała w postaci artykułów i monografii autorskich, współautorskich i pod redakcją naukową prof. Garlickiego znajduje się m.in. praca zbiorowa, licząca prawie 1000 stron pt. „Na straży państwa prawa (Wolters Kluwer 2016), Trzydzieści lat orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego”, „Komentarz do Europejskiej Konwencji Praw Człowieka” (Warszawa 2010 i 2011) oraz komentarze do konstytucji RP, wydawane w ostatnim dwudziestoleciu przez Wydawnictwo Sejmowe.

Normal 0 21 false false false PL X-NONE X-NONE /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:Standardowy; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin-top:0cm; mso-para-margin-right:0cm; mso-para-margin-bottom:8.0pt; mso-para-margin-left:0cm; line-height:107%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-theme-font:minor-bidi; mso-fareast-language:EN-US;}

BIOGRAM

Profesor Lech Garlicki jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych profesorów prawa konstytucyjnego. Jego działalność miała  istotne znaczenie w kształtowaniu podstaw orzecznictwa polskiego Trybunału Konstytucyjnego w okresie transformacji ustrojowej.Związany przez całe swe życie akademickie z Uniwersytetem Warszawskim (doktorat w 1973, habilitacja w 1978). W 1980 uzyskał stanowisko docenta na macierzystym Wydziale Prawa UW, a w 1987 tytuł profesora, stając się wówczas najmłodszym w kraju profesorem „belwederskim” w naukach prawnych. Przez cały ten czas był zatrudniony w Zakładzie Prawa Państwowego (później – Konstytucyjnego). W latach 1981-1987 pełnił funkcję dyrektora Instytutu Nauk o Państwie i Prawie UW, kierownika macierzystego Zakładu (Katedry) w latach 1987-1989, dyrektora Ośrodka Studiów Amerykańskich UW (1990-1993).

Czterokrotnie przebywał na długoterminowych wyjazdach zagranicznych. W latach osiemdziesiątych brał udział jako ekspert sejmowy w pracach nad projektami ustawy o Trybunale Konstytucyjnym oraz ustawy o Rzeczniku Praw Obywatelskich (1984-1986), w 1989 także jako ekspert uczestniczył w pracach jednego z tzw. „podstolików” działających w ramach „Okrągłego Stołu” wypracowującego założenia reform ustrojowych. W 1993 wybrany został do polskiego Trybunału Konstytucyjnego, w którym jako sędzia zasiadał do 2001. Na początku 2002 został wiceprzewodniczącym Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów, ale po kilku miesiącach wybrany został na stanowisko sędziego Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu, które piastował do października 2012, a w latach 2011-2012 był tam prezesem IV Izby.

W latach 1991-1992 Lech Garlicki pełnił funkcję przewodniczącego Polskiego Towarzystwa Prawa Konstytucyjnego. Od 2005 zasiada w Komitecie Wykonawczym AJDC (Międzynarodowego Stowarzyszenia Prawa Konstytucyjnego), od 2011 pełniąc z wyboru funkcję jej wiceprezesa. W latach 2011-2012 był wśród członków – założycieli European Law Institute i członkiem jego Rady w pierwszej kadencji. Stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych profesorów prawa konstytucyjnego. Po drugiej kadencji w trybunale strasburskim prowadził jako visiting professor wykłady na wielu znanych uniwersytetach świata, m.in. Tel Aviv University, Uniwersity of Hong Kong, New York University, Washington University i Yale University. Jest członkiem kolegiów redakcyjnych i rad naukowych znanych w Polsce i za granicą czasopism prawniczych.

Profesor Garlicki naukowe zainteresowania koncentruje na czterech głównych nurtach: 1) pozycja i ustrój władzy sądowniczej, zwłaszcza zaś sądów konstytucyjnych, o której to problematyce można wręcz mówić jako o „znaku firmowym” Lecha Garlickiego tak w polskiej, jak i światowej literaturze, 2) międzynarodowa ochrona praw człowieka, w tym zwłaszcza rola i treści orzecznictwa trybunału strasburskiego, 3) prawo parlamentarne, a przede wszystkim relacje pomiędzy parlamentem a rządem oraz system źródeł prawa, 4) teoria konstytucji, a w tym przede wszystkim rola i zakres poprawek konstytucyjnych.

Ogromny dorobek naukowy prof. Lecha Garlickiego obejmuje ponad 500 pozycji, zarówno w języku polskim, jak i w językach obcych. Najbardziej znany i najobszerniejszy,  a także najczęściej cytowany, dotyczy pozycji i ustroju władzy sądowniczej, zwłaszcza sądów konstytucyjnych. Tu szczególne miejsce znajduje podręcznik autorski „Polskie prawo konstytucyjne”, który ma już 19 wydań i jest kanwą lektur wszystkich kierunków prawa w Polsce.  Pozostałe obszary to międzynarodowa ochrona praw człowieka, prawo parlamentarne oraz system źródeł prawa i teoria konstytucji. Wśród najbardziej uznanej literatury naukowej, która ukazała w postaci artykułów i monografii autorskich, współautorskich i pod redakcją naukową prof. Garlickiego znajduje się m.in.  praca zbiorowa, licząca prawie 1000 stron pt. „Na straży państwa prawa (Wolters Kluwer 2016), Trzydzieści lat orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego”, „Komentarz do Europejskiej Konwencji Praw Człowieka” (Warszawa 2010 i 2011) oraz komentarze do konstytucji RP, wydawane w ostatnim dwudziestoleciu przez Wydawnictwo Sejmowe.

Biogram opracowany na podstawie dokumentów Rady Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego